Foram os tempos de Getúlio e da complacência de alguns. Foi um período morno, porque é impossível ser frio naquele lugar. Foi a cegueira da natureza a ludibriar a liberdade. Foi a falta dos pares, apesar de laços futuros - e aqui lembro-me de Cecília: Tudo cabe aqui dentro: vejo a tua casa, (...) - Foi a saudade e sete anos de ausência. Gavetas fechadas, casa trancada. Mas ao Brasil jamais voltaria. Sou eu na casa dela. "Mas ao Brasil jamais voltaria" é uma obra de Ana Vidigal, focada nos anos de exílio de Maria Helena e Arpad no Rio de Janeiro. É, como quase todo o trabalho de Vidigal, uma reflexão sobre a ausência, neste caso dos afectos e dos lugares queridos. Ausência que resulta num desgosto sempre latente e se reflecte no trabalho de Maria Helena. Nem a natureza pujante conseguiu disfarçar a ausência da liberdade ou fazer esquecer o horror da guerra. Foi dos períodos tropicais, o mais 'frio' que conheci. Ana Vidigal
Entrada actualizada el el 24 may de 2017
Infórmanos si has visto algún error en este contenido o eres este artista y quieres actualizarla. ARTEINFORMADO te agradece tu aportación a la comunidad del arte.
Suscríbete al canal y recibe todas las novedades.
Recibir alertas de exposicionesMadrid, España
Museo de Pontevedra - Edificio Fernández López / Pontevedra, España
Centro Botín / Santander, Cantabria, España
Actualidad
Suscríbete al canal y recibe todas las novedades.
Recibir alertas de exposiciones